Domek drewniany – Świetlica
POMIARY
Pomiary sprowadzają się do wyznaczenia w terenie obrysu ścian budynku. Pomiar zaczynamy od wyznaczenia, zgodnie z planem, osi ściany frontowej i w miejscach, gdzie przewidziane są pale, wbijamy kołki. Następną czynnością jest wyznaczenie osi ścian szczytowych (poprzecznych), które powinny tworzyć z osią ściany frontowej dokładnie kąt prosty. Aby ułatwić sobie to zadanie, wykonujemy z desek trójkąt prostokątny, którego jeden bok wynosi dokładnie 3 m, drugi 4 m, a przeciwprostokątna 5 m. Za pomocą tego trójkąta łatwo można już wytyczyć osie pozostałych ścian obiektu. Następnie wewnątrz wytyczonego prostokąta (w przypadku bardziej złożonego kształtu rzutu poziomego obiektu – wewnątrz kilku prostokątów) wyznaczamy (wymierza my) zgodnie z planem punkty, w których mają być wbite pale, i w punktach tych wbijamy również kołki. Kąty proste sprawdzamy przez pomiar przekątnych wytyczonego prostokąta. Rzeczywista długość przekątnych nie musi być obliczona, wystarczy jedynie porównanie długości obu przekątnych prostokąta – powinny one być identyczne (rozbieżności kilku centymetrów są dopuszczalne).
WYKONYWANIE POSZCZEGÓLNYCH ELEMENTÓW BUDYNKU
Płyty ścienne
Aby poszczególne płyty miały dokładnie takie same wymiary, pożądane jest sporządzenie szablonu, wg którego płyty będą zbijane. Jako szablon może służyć pomost o równej powierzchni złożony na sztywnej podstawie (kozłach) na wysokości 60 do 80 cm nad terenem. Na obrzeżach szablonu przykręca się na stałe listwy wyznaczające dokładnie wielkość płyty, tj. jej szerokość i wysokość.
Szablon do wykonywania płyt
Należy pamiętać, że rama płyty musi być u góry i u dołu o 5 cm krótsza niż sama płyta, przy montażu osadzamy bowiem płyty na łacie wysokości 5 cm, ułożonej wzdłuż ścian, i u góry łączymy je taką samą łatą. Dlatego też przy przybijaniu do ramy materiału tworzącego zewnętrzne poszycie płyty mocujemy ramę w szablonie od góry na styk, u dołu zaś wkładamy w szablon wkładki grubości 5 cm. Przy obracaniu ramy w celu przybicia materiału tworzącego poszycie zewnętrzne płyty wkładki te wyjmuje się.
Duże znaczenie dla trwałości ścian ma dobór materiału na ramę płyty. Przeznaczone na ten cel łaty powinny być z miękkiego drewna i jeśli to możliwe, stanowić pełne, nie łączone kawałki. Drewno powinno być odpowiednio wyschnięte i nie-zwichrowane.
Łaty nie muszą mieć identycznego (mogą być o różnej szerokości) przekroju, gdyż ważne są tu jedynie wymiary zewnętrzne ramy, tj. długość i grubość. Potrzebną długość – w przypadku krótszych odcinków łat nie jest to wymagane – można uzyskać przez sztukowanie dwu odcinków łat na zakładkę. Łaty zbyt grube trzeba dać do przerżnięcia, jeżeli nie ma się własnej piły tarczowej. Następnie należy w łatach przeznaczonych na pionowe słupki ram wyciąć od wewnętrznej strony wzdłużny rowek głęb. ok. 20 mm i szer. 4 do 6 mm.
Płyta ścienna. W przypadku użycia na poszycie zewnętrzne desek łączonych na pióro i wpust oraz płyt pilśniowych pod poszycie wewnętrzne odpada potrzeba stosowania dodatkowej izolacji wewnątrz ram. Wymiary podane na rysunku należy dostosować odpowiednio do posiadanego materiału.
Rowek powinien być usytuowany dokładnie pośrodku łaty tak, aby przy montażu poszczególne płyty mogły być połączone za pomocą tzw. pióra, wykonanego z paska płyty pilśniowej lub cienkiej drewnianej listwy. Nie jest konieczne łączenie elementów ramy w narożach na złącza ciesielskie (na wpust lub na nakładkę), wystarczy przybicie ich gwoździami. Przygotowaną w ten sposób ramę umieszcza się w szablonie, na ramę kładzie izolację z niepiaskowanej papy lub folii igelitowej i przybija do ramy przygotowane uprzednio poszycie zewnętrzne. Następnie ramę obraca się, wkłada w nią materiał izolacyjny (izolacja termiczna), a jeżeli trzeba – podwójną jego warstwę, i przybija do ramy poszycie płyty od strony wewnętrznej (od strony pomieszczenia). Przy przybijaniu poszycia tak od strony wewnętrznej, jak i od strony zewnętrznej trzeba zadbać o jego estetyczny wygląd i zachowanie dokładnych wymiarów. Oznacza to, że np. w przypadku użycia na poszycie zewnętrzne deseczek, muszą mieć one jednakową szerokość, a gwoździe będą wbijane dokładnie jeden pod drugim w jednej linii i w miarę możności blisko krawędzi płyty, tak aby dały się ukryć pod listwami przybijanymi później na stykach płyt. Od góry i od dołu płyty poszycie powinno wystawać poza ramę 50 mm, gdyż przy montażu ścian ramę umieszcza się, jak już wspomniano wyżej, na łacie wysokości 50 mm i o szerokości odpowiadającej szerokości ramy płyty. Taką samą łatą łączy się przy montażu płyty u góry tak, że tworzy ona wieniec wzmacniający ścianę.
Przy wykonywaniu płyt, w których mają być osadzone okna lub drzwi, trzeba, przy zbijaniu ramy, wmontować w płyty ościeżnice dla tych otworów.
Płyta okienna
Płyta drzwiowa
Wymiary ościeżnic, zwłaszcza ich grubość, należy dostosować do grubości ramy. Na rysunkach pokazane są płyty z wstawionymi typowymi oknami i drzwiami. W przypadku nietypowych okien i drzwi sposób ich wstawiania i mocowania będzie analogiczny. Gotowe płyty układa się na stos lub ustawia na stojąco.
