Szlifierka oscylacyjna

Szlifierka oscylacyjna

Wykończenie powierzchni drewna polega między innymi na wyrównaniu jego płaszczyzn. Najpierw wykonujemy to za pomocą strugania, natomiast do ostatecznego wyszlifowania powierzchni używamy papieru ściernego. Jest to, niestety, męcząca i żmudna obróbka, dlatego też warto zaopatrzyć się w kolejną przystawkę do wiertarki, mianowicie w szlifierkę oscylacyjną. Budowa szlifierki jest bardzo prosta. Oś wiertarki, zamiast z wrzecionem, połączona jest za pomocą znanej już nam nakrętki łączącej z płaską płytą za pomocą mimośrodu. Płyta szlifierki oklejona jest pianką gumową, na którą zakłada się odpowiednio przycięte arkusiki papieru ściernego. Wprawiony w ruch obrotowy mimośród przekazuje swoje drgania płycie z papierem ściernym szlifując drewno.

Na rysunku przedstawiono przekrój szlifierki. W tuleję korpusu szlifierki (1) wsunięto i zamocowano zwężenie wiertarki (2), która nakrętką łączącą (3) sprzężona jest z mimośrodem (4). Mimośród łączy się z płytą (6) za pomocą łożyska (5), natomiast korpus szlifierki (1) z płytą (6) – za pomocą gumowych łączników (7) umożliwiających oscylacyjne ruchy płyty względem korpusu. Papier ścierny mocuje się do płyty szlifierki metalowymi zaciskami (8) dociskającymi stalowymi końcówkami poprzeczną krawędź papieru, którego kształt i wymiary pokazane są na rysunku.

Szlifując powierzchnię drewna trzymamy wiertarkę za jej uchwyt, zaś korpus szlifierki lekko dociskamy palcami lewej ręki do obrabianej powierzchni. Praca z zastosowaniem szlifierki jest szybka i niezbyt męcząca. Należy tylko do szlifowania używać coraz drobniejszego papieru, zaczynając od ziarna 60, a kończąc na 150 lub 200.