Schody z drewna bez podnóżków
Schody z drewna bez podnóżków
Drewniane schody są ozdobnym elementem w architekturze wnętrz mieszkalnych. Schody są dobrze wykonane wtedy, gdy nie skrzypią i nie skręcają się stopnie.
Rozwiązania konstrukcyjne schodów są rozmaite. Zależą od możliwości przestrzennych i inwencji architekta.
Schody bez podnóżków.
Schody z litego drewna, bez podnóżków, są rozwiązaniem najprostszym. Konstrukcję nośną tworzy stalowy lub betonowy centralny nośnik lub dwa nośniki, których rozstaw jest krótszy od długości stopni.
Na stopnie używa się obrobionych bali. Ponieważ stopnie są na ogół szersze od bali dlatego skleja się je wzdłużnie z kilku wyrzynków. Umożliwia to usunięcie z materiału wszystkich wad. Z bali środkowych należy zawsze odrzynać najbliższą okolicę rdzenia, tj. około 3 cm.
Ważnym elementem obróbki szerokiego, masywnego materiału jest dobre wysuszenie i klimatyzowanie drewna (przez około 1 miesiąc).
Obrobione stopnie, szlifowane wzdłuż włókien, powinny mieć zaokrąglone górne krawędzie do promienia 4 mm. Dolne krawędzie mogą mieć zaokrąglenie mniejsze, np. 1 mm.
Wykończenie powierzchni stopni powinno być przeprowadzone przed zamontowaniem. Pierwszą powłokę stanowi pokost, następne dwie — lakier epoksydowy.
Zamiast z litego drewna stopnie można również wykonać z płyt wiórowych, okleinowanych. Nośną część stanowią w tym przypadku dwie sklejone ze sobą płyty wiórowe. Obie płyty okleja się ze wszystkich stron, z wyjątkiem przedniej płaszczyzny, fornirem grubości 1,6 mm. Do przedniej płaszczyzny przykleja się listwę z drewna tego samego gatunku co okleina (rysunek z prawej).
Rysunek z lewej. Schody bez podnóżków.
Rysunek z prawej. Stopień okleinowany: 1 — przyklejona listwa z drewna, 2 — płyta wiórowa, 3 — okleina.
Sposób wyrabiania stopni z płyt wiórowych jest następujący. Najpierw z płyty grubości 19 mm przycina się stopnie, wg wymiarów z zapasem co najmniej 10 mm i skleja się po dwie sztuki ze sobą. Jeden ze wzdłużonych boków obrabia się na strugarce i przykleja do niego drewnianą listwę grubości około 5 mm. Szerokość listwy musi być większa o 2 mm od grubości sklejonych płyt. Po stwardnieniu kleju wystającą część listwy zeszlifowuje się lub zestruguje. Okleinowuje się na raz dolną i górną płaszczyznę, a dopiero później pozostałe trzy boczne. Po oszlifowaniu i zaokrągleniu krawędzi płyty lakieruje się.
Stopnie okleinowane w porównaniu ze stopniami z litego drewna, mają cały szereg zalet. Wyglądem są jednolite na całej szerokości, bez wad, a głównie są stałe objętościowo i nie występuje w nich niebezpieczeństwo paczenia.
Powłokę lakierową odnawia się zawsze przed starciem do samego drewna. Gdyby jednak do takiego starcia doszło, wówczas stopnie należy zdemontować, zedrzeć na szlifierce taśmowej pozostałości lakieru i pokryć nową powłoką, podobnie jak przy nowych stopniach. Proces taki umożliwia grubsza okleina.
