Wykończanie powierzchni drewnianych
Wykończanie powierzchni drewnianych
Gotowe wyroby z drewna będą bardzo nietrwałe, jeżeli ich powierzchni nie zabezpieczymy starannie przed działaniem wilgoci.
Najczęstszym sposobem zabezpieczania drewna jest pomalowanie jego dokładnie wygładzonej powierzchni farbą olejną. Takie wykończenie będzie dobre na przykład do skrzynki na kwiaty balkonowe. Niestety, półeczki meblowe lub elementy mebli malowane farbą olejną nie wyglądają najlepiej.
Można więc zastosować bezbarwny lakier olejny lub nawet szybko schnący lakier nitro, który nie przysłoni słojów drewna. Lakier nitro nanosimy pędzlem na drewno (wbrew powszechnej opinii, żeby czynić do wyłącznie natryskiem). Pamiętajmy, że w celu uzyskania ładnej, lekko błyszczącej i równej powierzchni lakieru pierwszą warstwę nakłada się przy użyciu szerokiego, płaskiego pędzla farbą nie rozcieńczoną, prosto z puszki, drugą zaś, po wyschnięciu pierwszej, farbą rozcieńczoną rozpuszczalnikiem nitro.
Jeżeli pragniemy wydobyć rysunek słojów, to przedmiot wykończany możemy lekko opalić nad palnikiem gazowym, na przykład takim, jakich używa się w szkolnej pracowni chemicznej, lub jeżeli przedmiot jest duży – posłużyć się lutowniczą lampą benzynową. Podczas opalania drewna należy zachować szczególną ostrożność, aby nie wywołać pożaru. W związku z tym z miejsca pracy należy usunąć wszelkie środki łatwo palne i przygotować mokrą szmatę, aby w razie potrzeby nakryć nią tlące się drewno. Gotowy, opalony przedmiot malujemy bezbarwnym lakierem, pamiętając, aby czynność tę wykonywać w dobrze przewietrzanym pomieszczeniu, gdyż rozpuszczalniki zawarte w lakierze wydzielają szkodliwe dla zdrowia pary, a co najważniejsze – są łatwo palne lub nawet wybuchowe.
Inne rodzaje wykończania powierzchni, na przykład politurowanie, są rzadko stosowane przez majsterkowiczów ze względu na pracochłonność i wymagane doświadczenie.
Najłatwiej i najokazalej ozdobimy wyrób pokrywając jego powierzchnię odpowiednio naklejoną tapetą drewnopodobną, którą bez trudu można nabyć w sklepach z artykułami chemicznymi. Najlepsza do tych celów jest tapeta winylowa, samoprzylepna, którą przykleja się do drewna tak jak plaster opatrunkowy. Jest ona pokryta od strony kleju cienkim, natłuszczonym papierem, który odrywa się bezpośrednio przed jej nakładaniem na powierzchnię drewna. Jeżeli natomiast kupimy tapetę bez warstwy klejącej, to do jej zamocowania użyjemy kleju kazeinowego lub wikolu. Tapeta winylowa ma tę zaletę, że jej powierzchnię można w miarę potrzeby zmywać mokrą szmatką z dodatkiem środków zmydlających.